Het begin
Het plan voor de eerste dag was om te kijken wat ik aan kan zonder helemaal kapot te gaan. Dus veel uren op een rustig tempo. Meteen ook wild kamperen zodat het stigma er meteen van af is. Ik vertrok uit Eindhoven rond 8 uur in de ochtend. Ik kwam tot het tuincentrum in Neuen totdat mijn klik schoen niet meer los kon krijgen van mijn pedaal. Ik viel dus meteen al op de grond, maar gelukkig was het niet al te hard. Er was een schroefje losgegaan, waardoor het koppelstukje aan de schoen mee draaide en dus niet los kwam. Ik ben terug gefietst naar Eindhoven, want dat was toch niet al te ver en de meeste fietsenmakers gingen pad om 9 of 10 uur open. Ik begon dus opnieuw rond 9 uur.
Met reserve schroefjes mee kon ik eindelijk beginnen. De tocht door Nederlands was niet al te noemenswaardig, behalve dat Helmond moet is dan ik me gaat voorgesteld. Ik had duidelijk niet de meest efficiënte route genomen, aangezien ik over heel wat zandpaden kwam vlak voor de grens met Duitsland. Net over de grens heb ik even wat geluncht.
Het eerste doel was eerst de stad Wesel, omdat het zo’n geweldige naam heeft en het begin is van de D7 fietsroute. Ik kwam daar rond half 4 aan, waarna ik de stad nog even heb verkend. Het is niet echt een mooie stad. Eigenlijk zijn er maar twee mooie gebouwen. Ik ben vervolgens maar doorgefietst en in Hünxe mijn voorbereide nasi als avondeten gegeten. Hünxe was een slaperig dorpje en zag er wel knus uit. Ik kreeg nog advies over een camping.
In de avond heb ik zo ver mogelijk nog gereden en op zoek naar een mooie slaapplaats. Ik ben gestopt bij een MacDonald in Dorsten en wat water meegenomen. Eenmaal weer bewaterd ben ik doorgefietst totdat het donker werd een heb mijn tentje in het bos opgezet.
Münster
In de nacht in het bos was het onrustig. Buiten de tent liep iets rond. Er werd grondig aan de grond gevroed, dus een everzwijn was mijn gok. De volgende ochtend terwijl ik de tent af brak zag ik nog iets verderop voorbij rennen waar leek op een hert, maar ik kon het niet goed zien. Ik liep uit het bos het pad weer op, kreeg een beetje verbaasde blik van een voorbij rijdende fietser en reed verder naar Münster.
In Münster was het plan om de stad te bekijken, mobiel opladen en wifi zoeken om foto’s te kunnen uploaden. Münster is op zich een niet heel indrukwekkend stad. De echte bezienswaardigheden zijn de kerk en een mooie oude straat. De rest is voornamelijk nieuwbouw, waarvan een paar mooie architectuur hebben. Het was vandaag erg warm en ik heb daardoor een beetje lang door de stad geslenterd. Ik wilde nog redelijk dicht bij Osnabrück uitkomen, dus ik heb bijna de hele avond flink doorgefietst.
De weg richting Osnabrück werd langzaam en stuk heuvelachtiger, waardoor het erg zwaar werd. Ik had een mooie camping op maps gezien en die wilde ik nog halen. In het stadje voor de camping wilde mijn benen niet meer meewerken. Ik was behoorlijk op. Ik heb nog een beetje bijgetankt met wortels in hummus gedipt, wat wel hielp. Ik ging weer vol optimisme op weg toen ik een weg door met 10% omhoog ging over moest. Met erg veel zwoegen en pijnlijke benen lukte het me eindelijk en kwam ik op de camping aan.
De camping was dicht. Althans, ze wilde geen nieuwe kampeerders meer boeken. Normaal zijn ze wel langer open of kun je later betalen, maar door corona moet je je inschrijven en gingen ze al om 6 uur dicht. Er was een speaker bij de receptie om met de eigenaren te praten door ze nog wel opnamen. Na een beetje zielig doen en zeggen dat ik dan wel in een bos slaap kwam weer toch nog iemand die me de camping op liet. Ik heb heerlijk gedouched en op een mooie vlakke ondergrond geslapen.
Hitte
Ik werd in de ochtend al bezweet wakker. Het was heel heet en het zou alleen nog maar wanneer worden vandaag. Veel drinken dus. De ochtend ging al behoorlijk sloom. Ik moest mijn bagage herorganiseren omdat ik bij een paar handige spullen niet makkelijk bij kon. Hierdoor vertrok ik pas om 11 uur van de camping. Ook moest ik nog wat nieuw voedsel inslaan. Gelukkig was er op de route en supermarkt.
Heel veel zin om weer een middag in een stad rond te hangen had ik niet, dus ik ben snel door Osnabrück heen gefietst. Ik was van plan iets strikter de D7 fietsroute te volgen die naar Bremen gaat. Het boek onderweg dat deze weg niet heel efficiënt was met veel nodeloze, maar wel interessante omwegen. Ik had door de hitte niet al te veel zin om met moeite in mijn route te stoppen dan bordjes volgen, dus ik bleef op de D7.
Alles ging zo langzaam. Ik glimde helemaal door mijn eigen zweet en de route was heuvelachtig. Uiteindelijk ben ik in een bos in tussen Lohne en Vechta gestopt en heb mijn tentje maat opgezet. Het is nog steeds warm.
Is dat echt de weg?
Om 7 uur zat ik al weer op de fiets. Gelukkig was het iets minder warm en zonnig dan gisteren, maar het was toch nog rond de 25 graden de hele dag. Aangezien ik gisteren niet al te ver was gekomen, was mijn doel om ten minste Bremen door te komen en met iets buiten Bremen en camping op te zoeken.
De stad Vechta was nog erg rustig toen ik daar aan kwam. Ik was vertrokken zonder te ontbijten, dus ik heb voor het gemeentehuis van Vechta waar havermout met yoghurt gegeten. Eenmaal weer op de D7 route ging het op het begin wel redelijk voorspoedig.
Er staat een bordje dat ik een heel klein zandweggetje op moet. Ik vraag me dan af of dit echt de grote weg naar Bremen is. Ik neem het paadje alsnog een het blijkt dat dit inderdaad de goede weg is. Het gaat door meerdere bossen heen. De paden zijn gravel, gras, modder of los zand. De modder kun je wel ontwijken en het gras gaat ook wel. De gravel paden hebben vaak grote stenen wat het rijden erg vervelend maakt vooral omdat ik constant het idee heb dat mijn band zal klappen. Af en toe heeft een pad een kuil met zand. Daar kom je niet makkelijk door. De fiets komt volledig tot stilstand. Nu kwam je af en toe weer op een mooie weg, maar je wordt snel weer terug het bos in gestuurd. Uiteindelijk toch maar mijn eigen route gekozen die directer naar Bremen ging.
Bremen was druk. Het was erg mooi weer een veel mensen waren op straat. Er was een klein marktje waar ik wat gegeten heb. Ook had ik wat frozen yogurt geprobeerd. Het is wel oké. Ook lag er een Nederlands pannenkoeken schip in de rivier. Na nog een beetje rondkijken in Bremen ben ik doorgefietst.
Het plan was om zo ver mogelijk te komen. Ideaal was om een camping bij het plaatje Zeven te halen. Dat was gelukt. Ik kwam op de camping uitgeput en vies aan. De eigenaar heeft me nog expliciet de douches aangewezen. Gelukkig kon ik zo lang douchen als ik wilde en daar heb ik natuurlijk goed gebruik van gemaakt.
Naast mij stond Richa die ook aan een flinke tocht bezig was. Zij liep al sinds mei vanuit Denemarken, alle uithoeken van het land verkennende, en was van plan ergens naar zuid Duitsland twee lopen. Ze heeft dit al vaker gedaan in Azië en Afrika voor ongeveer 10 jaar. Soms blijft ze ook een tijdje op dezelfde plek voor waar extra werk voor geld of levensonderhoud. Het was erg gezellig en ik kreeg nog wat tips voor in Denemarken.
Na zo’n zware dag waren mijn benen toe aan wat rust en viel ik al redelijk vlot in slaap.
Langzaam aan
Ik had lekker uitgeslapen tot 8 uur. Mijn plan voor de ochtend was om avondeten alvast te koken aangezien ik weer wilde wildkamperen. Ik had de dag daarvoor al alle ingrediënten gekocht, dus ik hoefde het alleen nog maar te koken. Twee bakken nasi later was ik klaar.
Ik vertrok uiteindelijk pas rond half 12 naar Hamburg. De route was redelijk eenvoudig, maar doordat ik nog spierpijn had van gisteren ging het allemaal niet zo heel snel. Ook waren de wegen irritant omdat ze niet zo goed waren. Het was lastig om in een ritme te komen. Ik had waar pauze genomen met uitzicht op de fabriek van Airbus waar de A320 gemaakt wordt.
Ik was al best snel het gebied van de stad Hamburg in, maar het was nog een heel eind tot de binnenstad. Hamburg heeft erg veel industrie tussen waar ik vandaan kwam en de binnenstad. Ik moest veel stoplichten door die toegangswegen naar snelwegen kruisten. Toen ik de snelwegen brei voorbij was moest ik nog wat bruggen over. Ik volgende netjes de aanwijzingen naar een brug die gerenoveerd werd een dus afgesloten. Weer omrijden dus. Ondertussen wordt ik al heel moe van het constant moeten optrekken en remmen voor de vele stoplichten en de gaten in de weg. Nog een spoor over zonder belichte overgang. Goed opletten, heuveltje op, manoeuvreren tussen te kleine poortjes voor de tassen op mijn fiets en ik kom op een onverharde weg omhoog. Vergeten terug te schakelen. Ik probeer alsnog terug te schakelen en de ketting vliegt weer af. Gelukkig is dat met een derrieur makkelijk te fixen, maar ik had het even gehad met deze weggetjes.
Met nog even doorzetten kwam ik eindelijk bij de laatste rivier overgang tot de binnenstad om ongeveer half 6. Ik kon echter geen brug of tunnel zien. Er is dus een lift die je moet nemen naar een tunnel onder de rivier door. De hele tunnel zag erg mooi oud uit een was een attractie op zich.
Ik heb redelijk snel door Hamburg heen gefietst. Het zag erg uit als een indrukwekkende stad met veel rijke mensen en financiële gebouwen. Ik wilde echter nog een wildkampeer plekje vinden, dus moest wel even de tijd nemen om de stad ook weer uit te komen aangezien het een in komen best veel tijd kostte. Hamburg moet ik dus misschien in de toekomst iets beter bezoeken.
Gelukkig had ik al die ochtend avondeten gemaakt waardoor ik redelijk lang nog door kon fietsen. Ik vond uiteindelijk een plekje langs een niet gebruikte weg die al helemaal overgroeid was met gras. Toen ik mijn tent had opgezet was het duidelijk dat dit plekje vol naaktslakken zat die de buitenkant van mijn tent goed hebben verkend.
Kilometers maken
Omdat de vorige dag niet heel vloeiend ging en dus ook niet heel ver was gekomen was ik vastbesloten om vandaag veel kilometers te maken. Ik zocht een camping op die redelijk dicht in de buurt van Flensburg lag en dus ook dicht bij de grens van Denemarken. Na alle naaktslakken te hebben verwijderd van mijn tent was ik al weer vroeg op weg.
Het idee was meer om kilometers te maken dan om de toerist uit te hangen, dus ik heb nergens heel lang rondgehangen. Ik kwam nog een interessant landgoed tegen waar je overheen mocht rijden en een mooie grote tuin om zich heen had midden in de stad.
Ik kwam redelijk op tijd aan op de camping waardoor ik nog lekker en douche kon nemen. Ik stond tussen twee andere Nederlanders. Niet heel verbazingwekkend aangezien dit de goedkoopste camping van de omgeving is. Ik was al redelijk vroeg onder de veren.
Denenmarken
Vandaag kon ik eindelijk in Denemarken komen. Ik had een rustige ochtend met een beetje uitslapen en Flensburg verkennen.
Bij de grens stond een behoorlijke rij van auto’s die allemaal gecontroleerd werden. Mij lieten ze echter gewoon doorfietsen en keken nauwelijks naar me om. Ik had het gehaald tot Denemarken!
Het was erg mooi weer en de wegen waren een stuk beter dan in Duitsland. Ik kon dus een lekker ritme aanhouden waardoor ik veel kilometers kon maken. Alle dorpjes waar ik door heen kwam waren heel schoon een netjes bijgehouden.
Denemarken heeft een behoorlijk aantal aangewezen wildkampeer plekken waar je zomaar je tentje op mag zetten. Ik koos als doel ergens tussen Billund en Vejle. Er stond een bordje dat ik één of ander onmogelijk paadje op moest naar de plek om wild te kamperen. Met een redelijk zware fiets had ik daar geen zin in. Net voor het bordje was ook een prachtig mooi stukje gras met bankjes en vuurkorven. Ik heb dus maar besloten dat dat de plek voor het wildkamperen was en heb mijn tentje opgezet.
Het land door
Voor ik Denemarken in mocht moet je een doorreis bewijs hebben. Ik had dat in de vorm van de ticket voor de ferry naar Noorwegen. Die datum staat wel voor morgenavond. Ik moest vandaag dus heel ver komen om de boot te kunnen halen. Voor ik weg ging zag ik dat het nog 270 kilometer was tot Hirtshals, waar de boot vanuit vertrekt. Een kwestie van veel uren maken dus.
Ik was al redelijk vroeg vertrokken en had een redelijk makkelijke en directe route uitgekozen. Het idee was om weg 13 zo veel mogelijk te volgen aangezien die behoorlijk recht door ging en dan hoef ik niet constant te checken of ik nog wel goed aan het rijden ben. Denemarken heeft wel goed onderhouden wegen, maar het was vaak zo dat fietsers omgeleid werden naar een dorpje in de buurt. Erg irritant. Ik heb uiteindelijk toch nog een heel stuk over weg 13 gereden over een klein stukje vluchtstrook aan de zijkant van de weg.
Ik was rond drie uur in Viborg. Ik besloot toen te proberen om Aalborg te halen. Er lag namelijk geen goede camping tussen Viborg en Aalborg, waardoor de volgende beste in Aalborg zelf lagen. Ik heb strategisch de weg langs een McDonalds gepland en rond 6 uur had ik wat fastfood om me tot in Aalborg te krijgen.
Ik kwam zwaar uitgeput op een best luxe uitziende camping in Aalborg aan. Ik zette mijn tentje op een genoot van een heerlijk warme douche. Mijn knieën deden een beetje pijn door het vele fietsen. De meest directe route van de wildkampeer plaats naar de camping was 200 kilometer. Ik hoefde dus nog maar 70 kilometer morgen tot Hirtshals. Die boot ga ik wel halen.
Noorwegen!
De ochtend begon erg rustig. Dat had ik ook wel nodig na zo’n intensieve dag. Inpakken ging rustig en ik heb even door Aalborg gelopen. Daarna vertrok ik naar Hirtshals. Ook al is het maar 70 kilometer, het moet toch gereden worden. In de lucht zaten allemaal kleine vliegjes die allemaal op me kwamen zitten. Het was super irritant en kriebelig. Onderweg waren er niet veel plaatsjes, dus ik heb doorgereden.
Hirtshals als stad is niet heel mooi. Het is een echte havenstad dat voor het grootste gedeelte uit haven bestaat. Ik heb op een mooi uitzicht punt over de zee zitten relaxen tot ik zijn had in avondeten. Er was een Deens visrestaurant die ik niet kon overslaan. Ik had een grote visplaat gegeten wat erg goed smaakte.
Wachtend op de boot heb ik nog gekletst met waar motorrijders. Één van hen was op weg naar Trondheim om daar door de bergen te crossen. Hij deed dit al jaren. Hij kon remote werken waardoor hij net uit Spanje kwam van een tocht. Hij was al een tijdje weg, want hij had voor identificatie alleen een rijbewijs mee aangezien dat het enige waar nodig was voor corona. Ik heb nog heel water gehoord over Smart houses en andere sensoren voor cruiseschepen waar hij aan heeft gewerkt. Ook zijn blijkbaar veel Noren in hun eigen land op vakantie. Er zouden nieuwsberichten zijn van mensen die in de voortuin van anderen gingen wildkamperen. Het was erg gezellig en de anderhalf uur dat we moesten wachten gingen snel voorbij. We reden als een motorstoet het schip op.
Het schip was best wel luxe en had meerdere winkels voor belasting vrije boodschappen. Helaas is de ruimte op mijn fiets te beperkt om een paar liter wijn mee te nemen.
Ik was als eerste van de boot. Het was 2 uur ‘s nachts en ik moest nog een plek om wild te kamperen vinden. Uiteindelijk heb ik nog 20 kilometer gefietst tot ik een goed plekje vond. Onderweg kwam ik nog waar weg werkers tegen waarmee ik kort en heel vals twee zinnen van highway to hell heb gezongen. Ik vond uiteindelijk een plekje in een klein stukje bos aan de kant van de weg en ben snel ingeslapen.
